|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Powiat kowelski - zajmował środkowo-północną część województwa wołyńskiego i graniczył: od zachodu z powiatem lubomelskim, od północy z województwem poleskim (powiaty koszyrski i brzeski), od wschodu z powiatem sarneńskim oraz od południa z powiatami: łuckim, horochowskim i włodzimierskim.
Powierzchnia powiatu wynosiła 5.682 km2 i stawiała go w rzędzie największych powiatów w Polsce, był też największym powierzchniowo powiatem na terenie województwa wołyńskiego. Ludność powiatu wynosiła 255,1 tys. osób (według spisu z 1931 r.), a więc dawała wskaźnik zaludnienia 45 osób na 1 km2.
Powiat w większości zamieszkany był przez ludność ukraińską liczącą 185,4 tys. (72,7%). Drugą narodowością pod względem liczebności byli tam Polacy liczący 36,7 tys. osób. Reszta to głównie: Żydzi oraz Niemcy, Czesi, Rosjanie i inni.
Na terenie powiatu usytuowane były dwa miasta (Kowel, Ratno), 15 gmin wiejskich, 314 gromad wiejskich (sołectw). Do dziś zdołano ustalić, że na terenie powiatu kowelskiego rzezie ludności polskiej dokonane w latach 1939-1944 przez nacjonalistów ukraińskich pochłonęły ogółem 3.350 osób. Według naszych ocen stanowi to około 45% ogólnej liczby wymordowanych Polaków w pow. kowelskim. Liczbę ofiar polskich w tym powiecie ocenia się na 7.300 osób.