|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Powiat dubieński - zajmował południową część województwa wołyńskiego i graniczył: na zachodzie z powiatem horochowskim, od północy z powiatem łuckim, od wschodu z powiatem rówieńskim i zdołbunowskim, od południa z powiatem krzemienieckim.
Powierzchnia powiatu wynosiła 3.275 km2, a ludność - 226,7 tys. osób (według spisu z 1931 r.), dając wskaźnik zamieszkania 69 osób na 1 km2.
Powiat w większości zamieszkany był przez ludność ukraińską liczącą 158,3 tys. (69,8%). Drugą narodowością - pod względem liczebności - byli tam Polacy w liczbie 34,0 tys. osób, reszta to Żydzi, Czesi i inne nieliczne grupy narodowościowe.
Na terenie powiatu usytuowane były dwa miasta (Dubno, Radziwiłłów ), 12 gmin wiejskich, 354 gromady wiejskie (sołectwa). Do dziś zdołano ustalić, że na terenie powiatu dubieńskiego rzezie ludności polskiej dokonane w latach 1939-1944 przez nacjonalistów ukraińskich pochłonęły około 1.900 osób. Według naszych ocen, stanowi to około 25% ogólnej liczby wymordowanych Polaków w pow. dubieńskim. Ogólną liczbę polskich ofiar w tym powiecie ocenia się na 6.800 osób.