|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Powiat włodzimierski - zajmował południowo-zachodnią część województwa wołyńskiego i graniczył: od zachodu z województwem lubelskim (powiat hrubieszowski), od północy z powiatem lubomelskim, od wschodu częściowo z powiatem kowelskim, częściowo zaś z horochowskim, od południa z województwem lwowskim (powiat sokalski).
Powierzchnia powiatu wynosiła 2.208 km2, zaś ludność określała się liczbą 150,4 tys. osób (według spisu z 1931 r.), a więc dawała wskaźnik zaludnienia 68 osób na 1 km2.
Powiat w większości zamieszkany był przez ludność ukraińską liczącą 88,2 tys. osób (58,6%). Drugą narodowością pod względem liczebności była ludność polska licząca 40,2 tys. (26,7%), reszta to głównie Żydzi i Czesi.
Na terenie powiatu usytuowane były 2 miasta (Włodzimierz, Uściług), 7 gmin wiejskich, 249 gromad wiejskich (sołectw). Do dziś zdołano ustalić, że na terenie powiatu włodzimierskiego rzezie ludności polskiej dokonane w latach 1939-1944 przez nacjonalistów ukraińskich pochłonęły około 6.500 osób. Według naszych ocen, stanowi to około 80% ogólnej liczby wymordowanych Polaków w powiecie włodzimierskim, którą ocenia się na 8.000 osób.